Aan een kust
voltrekt een man zijn bestemming
de zee kronkelt en draait
in durende schermutseling
naar zijn droom
zonder gestalte.

Het strand rekt zich
onder haar eigen topografen:
Steentjes, drijfhout
flessen en gescheurd wier.

Eén hand van wolken
Eén hand van aarde

Omdat de tijd een herinnering is
van een roerloos moment.